Σε 2ο πρόσωπο:
Έχεις μάθει το εαυτό σου να λειτουργεί αμυντικά. Να σκέφτεται τις επιλογές που θα σε πληγώσουν,
που θα σε κάνουν να πονέσεις, να πισωγυρίσεις ή να διπλώσεις. Έχεις εκπαιδευτεί σε ελιγμούς, σε διεξόδους τεχνητές και μη, σε διαρκείς υποψίες που σε κάνουν να ανησυχείς, να υποφέρεις, να πιέζεσαι. Θα ευχόσουν αν μην έπρεπε να είσαι έτσι. Να ήταν τα πράγματα απλά, οι άνθρωποι ενσαρκώσεις αγγέλων και η ζωή λούνα παρκ. Θα ευχόσουν να μην είχες φάει τόσα σκατά στο παρελθόν ώστε να ήσουν καλύτερος άνθρωπος. Ήσουν; Όταν ζούσες στον κόσμο σου και δεν αντιλαμβανόσουν τον σκληρό ρεαλισμό ήταν τόσο καλύτερα;
Είναι ακριβώς σε αυτή την φάση που αρνείσαι να αφεθείς σε καλές προθέσεις. Αν παρασυρθείς από καλά σημάδια, από ευχάριστες εκπλήξεις, από χαμόγελα και λοιπές ουτοπίες. Μέσα στα νεύρα προσπαθείς να ξεπεράσεις την χαζορομαντική πλευρά της ζωής που ξέρεις πως πάντα σε οδηγεί σε λάκκους.
Σε 1ο πρόσωπο:
Σε τρομάζω... το έχω σκεφτεί. Να θες να μου ανοιχτείς και κάτι να σε φοβίζει. Δεν σου κρύβομαι, νομίζω έστω. Ξέρεις πόσο σε θέλω, πόσο σε νοιάζομαι, πόσο σε φοβάμαι και σχεδόν ό,τι σκέφτομαι. Ανοίγω το στόμα και στο λέω όπως μου έρθει. Μιλάω και δεν είναι κάτι που κάνω συνήθως.
Όσο φοβάμαι ότι θα σε διώξει αυτό που πραγματικά είμαι τόσο στο δείχνω. Άλλες στιγμές νιώθω πως είσαι τρομερά απλός και άλλες σύνθετος. Επίπεδα πολλά που δεν ξέρω με ποιο κριτήριο μπαίνουν στην σειρά ή εξαφανίζονται. Είμαι ερωτευμένη ξέρεις... θέλω να είμαι μαζί σου, να αλλάξω τα πράγματα για να χωρέσουμε τα δύο σαν ένα, να σε μάθω, να σε βάλω μέσα μου, να σε προστατεύσω, να σε κάνω να χαμογελάς και να με φιλάς πάντα έτσι. Θέλω να είσαι καλά, όχι εξαιτίας μου. Να στέκεις, να νιώθεις αυτοδύναμός, δημιουργικός, πλήρης. Να με θέλεις όχι γιατί με έχεις ανάγκη αλλά γιατί δεν μπορείς να σκεφτείς την στιγμή σου χωρίς εμένα.
Θέλω χωρίς αντίκρυσμα... γιατί; Είναι ο φόβος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου