Ψαχούλεμα

Ούτε εγώ ξέρω πόσες φορές το έχω πει για το μπέρδεμα στην ζωή μου. Προφανώς ο Λ. ενδιαφέρεται για μένα. Ό,τι και αν κρύβεται από πίσω σίγουρα με γουστάρει κιόλας. Και εγώ... δεν θέλω να μπω στην διαδικασία να το αναλύσω, να ψάξω το αν μου αρέσει περισσότερο, να αφεθώ να τον γνωρίσω και να νιώσω κολακευμένη, ενθουσιασμένη από το καινούριο. Όχι ότι δεν θα μπορούσα να κάνω τίποτα μαζί του, αλλά δεν μου κάνει απευθείας αυτό το κλικ που μου κάνουν άλλοι. Τον συμπαθώ πολύ κάνουμε καταπληκτική παρέα, διασκεδάζουμε με τον ίδιο τρόπο και μας αρέσουν παρόμοια πράγματα αλλά... όσο και αν μου βγάζει το τρυφερό δεν αισθάνθηκα ούτε στιγμή κάτι ερωτικό. Μόνο μια μικρή ανταπόκριση στο φλερτ του που την ερμηνεύω σαν συμπάθεια. Συν του ότι αν ποτέ γινόταν κάτι με τον Λ. θα είχαμε άλλου τύπου μπερδέματα. Δεν θα γλίτωνα το τετ-α-τετ σε συναυλία , εκτός αυτού δεν θα είχα και καμία ελπίδα με τον άλλο. Αυτό μου έλειπε να τους περνάω όλους από μια παρέα. Και ενώ όταν είπα στον Β. για τον Α. μου είπε πως χάρηκε στην αρχή, τώρα με αυτόν σαν πολύ αρνητικός να ήταν. «Αφού δεν σου έχει βγει ήδη δεν κάνει για σένα» γέλασα πολύ. Του θύμισα αυτό που είχε πει για μένα, ότι χρειάζομαι κατά την εκτίμησή του κάποιον για να είμαι καλά. Φυσικά το γύρισε και έμεινα εγώ πάλι με το ερωτηματικό... θα κάνει κίνηση, δεν θα κάνει; Έχει αποφασίσει τεσπα τι θα κάνει με μένα; Νιώθω πως ενώ εκείνη την μέρα έκανε τα πάντα για να καταλάβω πως δεν πρέπει να τον υπολογίζω τόσο στην ζωή μου, τώρα που του αντέστρεφα τα όσα είπε τα μάζευε. Φοβάται πως θα απαγκιστρωθώ τελείως; Αποφάσισε πως δεν μπορεί να ζήσει χωρίς εμένα; Πάντως για τα δεδομένα του το κοπλιμέντο μου το πήρα. Δεν υπάρχει άλλος άνθρωπος που να τον κάνει να είναι τόσο αληθινός και να λέει ακριβώς αυτό που σκέφτεται. Το πιστεύουμε; Δεν έχουμε κάτι να χάσουμε. Μπάχαλο για άλλη μια φορά και ο λόγος το αναποφάσιστο των ανθρώπων, και μένα και των άλλων. Μακάρι να ήξερα πως αυτό που νιώθω για τον άλλο δεν είναι απλό μυστήριο. Θα έκανε τα πράγματα πολύ πιο απλά και ξεκάθαρα. Θα ήξερα πάνω κάτω αν πραγματικά μου αρέσει. Και από την άλλη, μπερδεύουμε την μοίρα με τα ψαχουλέματά μας. Αν δεν ήξερα ότι ήταν φίλοι θα το προχώραγα με τον Λ. μόνο και μόνο για να δω που θα βγει. Πως γίνετε να μπορώ να τα λύνω όλα σε οποιονδήποτε άλλο τομέα της ζωής μου και σε αυτόν πάντα να νιώθω σαν την Πολυάννα. Μπορεί να φταίει το ότι έχω ακόμα ανοιχτούς λογαριασμούς με μένα; Τι έχω αφήσει χωρίς να συζητήσω με τον εαυτό μου; Και τι θα μπορούσε να μου δώσει απαντήσεις; Δικαίως το Μ θα μπει πάνω στην πυξίδα, εμένα ψάχνω να βρω.

Too much drama...

Είναι απίστευτο πως καταλαβαίνεις κάποιον από το πώς γράφει... Είμαι σίγουρη πως χτες ήταν κάπως αλλά σήμερα, μέσα στην καλή χαρά. Πολύ χάρηκα. Ίσως να είναι αυτό που λέει η Μ. και να παραείμαι ψυχούλα, αλλά μεταξύ μας χαίρομαι γιατί κάνει και μένα χαρούμενη. Πάλι εγωιστικό είναι

Νομίζω πως η χτεσινή έξοδος ήταν κάτι σαν αυλαία για μένα και τον άλλο. Ήταν ίσως απ’ τις μοναδικές ευκαιρίες να ξεδιαλύνει μια κατάσταση. Αφού δεν ξεδιάλυνε, την τελειώνω εγώ. Σκέφτομαι κιόλας πως αν ένιωθα πια τόσα πολλά δεν θα μελαγχολούσα μετά διαβάζοντας τον άλλο, ακόμα και αν το ενδιαφέρον είναι γνήσιο, ακόμα και αν απλά στεναχωρέθηκα για έναν άνθρωπο που εκτιμώ. Οπότε ο χρόνος κύλησε εις βάρος σου νεαρέ. Too much drama :) και δεν υπάρχει κανένας λόγος.

Και ο φίλος του σαν πολλά κολλητιλίκια ξαφνικά να επιδιώκει μαζί μου. Του αράδιασα τουλάχιστον 20 συναυλίες και ήθελε σε όλες να έρθει μαζί μου, άρπαξε κατευθείαν την ευκαιρία για καφέ (αν και χαίρομαι να μιλάω μαζί του), απλά λόγω της άλλης κατάστασης μου κάνει ύποπτη η συμπεριφορά. Φαντάσου π.χ. να πάμε μαζί Μάλαμα και να είναι εκεί και ο άλλος; Θέλοντας και μην θα τον γνωρίσω και για κάποιο λόγο τρέμω στην ιδέα. Όχι άλλα μπερδέματα δεν είπαμε?

Τεσπα όλα καλά πάνε, νιώθω καλά με μένα, δεν νιώθω μόνη, ένα μόνο πράγμα ζητάω και που θα πάει θα ΄ρθει οπότε... όλα καλά!!!

Μήπως να πεταχτώ Σίφνο την Κυριακή;

Έλα να ξεκουνιόμαστε!!!!

Καλά ποιος μπαίνει και διαβάζει το blog και ανεβαίνουν οι αναγνώσεις; Χμμμ σε τσάκωσα χεχεχεχε
Λοιπόν δεν με νοιάζει, αρκεί να μην με διαβάζει ο μπαμπάκας μου που ανακάλυψε το διαδίκτυο και ανταλλάζουμε κάθε μέρα e-mail :Ρ

Σφικτά τα πράγματα και αυτό το σ/κ. μεταξύ μας οτι είναι να γίνει θα γίνει οπότε... Απόψε Ευτύχη να πιούμε τις μπυρίτσες μας, ο Β. πήρε τηλ αλλά του έκανα την καρδιά αγκινάρα με τα εισιτήρια και ξέχασε να μου πει για το βράδυ (κακό του κεφαλιού του). Tomorrow θα ξυπνήσω αργά (επιτέλους μια μέρα χωρίς ξυπνητήρι την ώρα που ξημερώνει!), λίγα ψώνια και μετά... προετοιμασία για την συναυλία. Λογικά θα σπάσουν τα τηλέφωνα από τα παιδιά για το πότε θα πάω, πως θα κατέβω μετά Φάληρο κτλ κτλ. Θα θέλουν να κουτσομπολέψουν (δεν αντέχω άλλο βράδυ αγκαλιά με το τηλέφωνο), να με ρωτήσουν πως νιώθω που θα βρεθούμε όλοι μαζί... μωρέ μια χαρά! Κέφια να δείτε σήμερα! Και την Κυριακή beach party - ρεζίλι θα γίνουμε - σβήσιμο κεριών και μετά τροχάδην για να δούμε και τους άλλους. Κάτι συμβαίνει σε εκείνη την παρέα... κάτι έχει συζητηθεί κι μένα δεν μου το βγάζεις από το μυαλό.

Και έχω και τα καμάρια μου να πλακώνονται. Αν σας πιάσω και τους δύο από το αυτί να δείτε τι ωραία που θα είναι. Μικρά παιδιά και μέσα στα νευρά και την ασυνεννοησία. Ναι ναι μου βγήκε το ενήλικο σήμερα (καιρός δεν ήταν;). Το 'πα και χτες, αν μια σχέση μου μου δημιουργούσε τόσα προβλήματα, ανάγκη για τόση ώρα συζήτησης και επίλυσης προβλημάτων, θα την διαολόστελνα. Μια συζήτηση δεν αποδίδει αν ο άλλος δεν έχει διάθεση να σε ακούσει ενώ αντιθέτως μπορούν να επιλυθούν τα πάντα με 5 λεπτά ουσιαστικής συνομιλίας. Και πραγματικά δεν με νοιάζει ποιος κερδίζει στις μικρές μάχες. Αν αποφύγεις την μάχη που δεν έχει και τόσο αξία είσαι κερδισμένος γιατί δεν προστίθεται φθορά.

Σκέφτομαι πως με τόσους γνωστούς και "φίλους" που έχουν μαζευτεί γύρω μου η κατάσταση έχει γίνει λίγο ανεξέλεγκτη. Που σημαίνει ότι σύντομα κάποιος θα μου την φέρει. Βαστάτε γερά γιατί δεν ξέρω πόσο ανώδυνο ή επίπονο θα 'ναι. Απλά μειώνει η αίσθηση αυτή την εμπιστοσύνη μου προς τους συγκεκριμένους ανθρώπους και δεν μπορώ να το αγνοήσω γιατί ποτέ ένα μου προαίσθημα δεν βγήκε λάθος.

Κρατάμε δυνάμεις και κέφια για το σ/κ και ειδικά για αύριο αλλά σήμερα... νοικοκυρούλα χαρωπή :P διότι αλλιώς δεν παίζει να κάθομαι στην αυλή του Ευτύχη και να χαζογελάω με τις self-service μπύρες χαχαχαχα.

Boom!

Όχι απλά έχω νεύρα... έχω τρελά νεύρα! Και έχουν ξεκινήσει από χτες... Ρε πούστη μου δεν ξέρω τι φταίει. Αρχικά διάβασα που τα χώνει εκεί που δεν πρέπει (ή πρέπει; τεσπα) και νιώθω πως κράζει άνευ λόγου και είναι γνωστό πόσο τα παίρνω με το κράξιμο για το κράξιμο. Μετά δεινοπάθησα να βρω παρέα για την συναυλία και βρήκα την πιο ξενέρωτη, ένιωθα όλη την ώρα ότι ελέγχομαι, εξετάζομαι, παρατηρούμαι και καταγράφομαι. Η συναυλία ήταν ψιλομάπα, κρύωσα και η αμυγδαλή πάλι με ενοχλεί. Ο Β. μάλλον τα πήρε μαζί μου που είχα 3 μέρες να του μιλήσω και τον πήρα την ώρα που ήμουν εκεί. Και το κακό είναι ότι μάλλον τον καταλαβαίνω αλλά δεν το έκανα επίτηδες. Απλά έτυχε ο αγώνας της ομάδας να είναι ίδια ώρα με την συναυλία. Και μετά δεν σήκωνε και το τηλ ενώ εκείνος είπε να ξαναπάρω. Ε δεν γαμιέται! Και αυτός και ο άλλος και ο παρα-άλλος που όσοι γνωρίζουν μου λένε πως ξεκάθαρα τα του Σαββάτου γίνονται για μένα. Αει και γαμήσου ρε αδελφάκι που βαλθήκατε όλοι να παίξετε με τα νεύρα μου. Και δεν είναι καν εκείνες οι μέρες του μήνα. Χρόνο δεν έχω, τα οικονομικά σφιχτά, το τηλέφωνο ή που θα βαράει ασταμάτητα ή που θα ξεχνάω που το έχω βάλει και αναρωτιέμαι αν μέσα σε όλον αυτόν τον χαμό καταφέρνω να περάσω καλά. Πώς να περάσει καλά κάποιος που είναι στην τσίτα. Όχι τίποτα άλλο αλλά εκεί που με τον πρωινό γέλαγα και πέρναγα καλά άρχισα τώρα να του την λέω... να σχολιάζω, να μου κακοφαίνεται μερικές φορές η στάση του. Δεν άλλαξε κάτι από μέρους του, εγώ έχω τα κυκλοθυμικά μου. Και νομίζω ότι δεν πίνω πολλούς καφέδες ούτε έχω άλλο προφανή λόγο να είμαι έτσι. Τι στο καλό... χώρισα από τον άλλο για ήταν χλέμπουρας και δεν μπορούσα να κάνω τίποτα και τώρα έφτασα στο άλλο άκρο να μην μπορώ να ζήσω την ζωή μου επειδή υπάρχει πλειάδα πραγμάτων που θέλω να κάνω; Θυμάμαι με το που είχα χωρίσει τότε πέρναγαν και μέρες όπου με το μόνο άτομο που μίλαγα ήταν ο Θ. Κανείς άλλος δεν έκανε τον κόπο να πάρει ένα τηλ, να με προσκαλέσει κάπου... ούτε εγώ είχα και τρελή διάθεση να δω κόσμο. Τώρα πρέπει να χωράω στο ίδιο βράδυ δύο παρέες, να μένω σπίτι για να ξεκουραστώ και πάλι να μην έχω κουράγιο να κάνω μια δουλειά του σπιτιού, να αδυνατίζω γιατί ξεχνάω να φάω και όχι γιατί ακολουθώ την διατροφή μου. Νομίζω πως από αυτό έχω νεύρα... πρέπει να μπει ένα φρένο. Ναι είμαι πολύ ζωντανός άνθρωπος αλλά είμαι το ίδιο και ήρεμος. Και αυτό θέλω, τα πάντα με μέτρο. Δεν είμαι εγώ αυτή... έτσι δεν είναι;

Happy Monday???

Για κάποιο ανεξήγητο λόγο έχω τρελή υπερένταση από το πρωί. Έχω χτυπήσει τρελές ταχύτητες και πάλι έβγαλα δουλειά 2ημέρου σε 3 ωρίτσες. Το χέρι ψιλοπονάει απ την τενοντίτιδα και σίγουρα η διάθεση δεν είναι ακριβώς αυτό που λέμε καλή. Εδώ και μέρες θέλω να γράψω κάτι αλλά όλο τυχαίνει να το σκέφτομαι σε ακατάλληλο χώρο. Και όταν έχω πραγματικά την δυνατότητα να γράψω κάτι δεν έχω διάθεσή να το αναλύσω. Βλέπεις θέλει προσοχή και λεπτότητα γιατί δεν θέλω να καρφωθώ για άλλη μια φορά. Αποφάσισα άλλωστε να κόψω τα «σημάδια» από σήμερα. Ίσως να μην ξαναστείλω και μήνυμα... ποιος ξέρει. Είπαμε κάνουμε κάτι γιατί το διασκεδάζουμε και περνάμε καλά. Όταν αρχίζει να γίνετε επικίνδυνο για εμάς το επαναπροσδιορίζουμε. Και έπρεπε δλδ να βάλει κομμάτι που είναι από τον ίδιο δίσκο με τα Βαριά Ποτά; Και έπρεπε το Σάββατο να είναι και ο παπάρας εκεί; Βάλε και τα οικονομικά που προμηνύονται χάλια έδεσε το γλυκό. Από πού να κόψω που οι λογαριασμοί μας έχουν πεθάνει; Και ο Βασιλάκης πάλι μια από τα ίδια. Τι παιχνίδια είναι αυτά ρε γαμώτο; Ούτε εγώ δεν μπορώ να ανταποκριθώ σε αυτά. Ή που θα κάνω χειρότερα ή που θα βρω τρόπο να του τα κόψω. Αν και πιστεύω πως είναι ο μόνος άνθρωπος που πραγματικά νοιάζεται... τεσπα. Το μπλέξιμο της αρκούδας και η Αφροδιτούλα να μου πετάει 1-2 πράγματα που μάλλον έχει δίκιο. Ο ένας ασχολείται (όσο ασχολείται) από περιέργεια καθαρά. Ο άλλος πάει να δει πόσο τον παίρνει ακόμα (εμ δεν σφάξαν!) και ο άλλος είναι κρυφοερωτευμένος. Μια φορά να περιβάλλομαι μόνο από έναν και να είναι και ξεκάθαρος παίζει; Τι περίεργοι που είμαστε οι άνθρωποι γαμώτο. Διαβάζουμε τα σημάδια όπως θέλουμε και ανοίγουμε παράλληλα μέτωπα. Είπαμε να γίνουμε multi-task αλλά το παρακάνουμε. Κρατάμε ανοιχτές ευκαιρίες γιατί φοβόμαστε ότι κάτι που θεωρούμε μοναδικό μπορεί να μας ρίξει πόρτα. Χάνουμε όμως τον στόχο, κάνουμε το κριτήριό μας, χάνουμε εμάς. Όπως τα λεγα και χτες όταν κάτι απασχολεί το μυαλό σου το βλέπεις παντού, όπως επίσης και όταν θέλεις να βρεις συσχέτιση με κάτι, με κάποιον βρίσκεις. Έτσι λοιπόν έχω ένα Ε και ένα 7 και εσύ προσπαθείς να βρεις πως ταιριάζει. Δεν το αφήνεις καλύτερα; Αν χαλαρώσω μπορεί να βρίσκω και λιγότερες συμπτώσεις (στις οποίες δεν πιστεύω). Μπορεί να ανακαλύψω ότι δεν υπάρχει τίποτα παραπάνω από μια απλή περιέργεια και απλά ταιριάζει λίγο το «πνεύμα». Χιουμοράκι βλέπεις έχουν πολλοί, ίδια μουσικά ακούσματα επίσης, αγάπη για ταξίδια ουυυυυυυ και φίλους καρδιακούς στην Κρήτη επίσης (πάλι ξέχασα να πάρω τον Μάνο τηλ). Χτυπάει ο σαρκασμός κόκκινο και τα έχω πάρει λίγο με το κενό των εξελίξεων. Λίστα με τα προβλήματα που έχεις να λύσεις και ξεκίνα ένα ένα. Και δες και τι θα κάνεις με την Μ. αν η εξέταση δεν βγει καλή... προβλέπω ταξίδι αστραπή Ηράκλειο και εγκατάλειψη όλων των άλλων σχεδίων. Μακάρι Θεέ μου να πάνε όλα καλά. Μακάρι.

*Θυμίστε μου να μην παραληρώ τόσο συχνά :)