Παλιοκάφρε!

Ω ναι η μόνη αλήθεια είναι πως ανήκω επάξια στην κατηγορία των κάφρων. Των εγωκεντρικών πλασμάτων που νομίζουν πως ότι συμβαίνει σε αυτούς συμβαίνει και στους άλλους, ότι μεθόδους έχουν να ξεπερνάνε διάφορα οφείλουν να χρησιμοποιήσουν και οι άλλοι, που αν δεν τους δώσεις σημασία ξαφνικά πιστεύουν πως το κάνεις επίτηδες λες και εσύ δεν έχεις δική σου ζωή. Πως κατάντησα έτσι; Τι λάθος δρόμο πήρα στην εφηβεία, ποιος ξέρει... Γιατί από τότε το έχω το κουσούρι.

Θα μου πεις τουλάχιστον το καταλαβαίνεις έστω και αργά και λες να διορθώσεις τα πράγματα αλλά ρε κοπελιά, έλεος! Όταν δεν βλάπτεις πολύ τον άλλο άντε πάει και έρχεται, όταν όμως ξεστομίζεις μαλακίες τότε τι να σώσεις και από που; Και είμαι και αδιόρθωτη, ούτε πρώτη, ούτε δεύτερη φορά που μου συμβαίνει. Προσπαθώ να σκεφτώ αν υπάρχει καμιά γεωμετρική βελτίωση τουλάχιστον αλλά δεν μπορώ να κρίνω. Και εύχομαι το δικό μου κακό να είναι μικρό (γιατί το κρίμα μου είναι μεγάλο) και εύχομαι να κάνω κάτι καλό έστω και τώρα. Τι παπάρας που είμαι; Αν ξαναπώ κάποιον άλλο εγωκεντρικό θα πρέπει να αρχίσω να με μουντζώνω. Δεν βλέπω τα χάλια μου καλύτερα!

Τοπ 5 ελαττωμάτων μου:
1. Εγωκεντρισμός
2. Μουροχλαβίαση
3. Φαντασιοπληξία
4. Απονιά
5. Χαζομάρα

Να με κράξω μου έρχεται! Γαμώτο μου πως έγινα τόσο άδικη; Και είχα καιρό να το καταλάβω, ίσως γιατί δεν με ένοιαζαν τα άτομα που φερόμουν έτσι. Ξύπνα βρε ηλίθια, ξύπνα! Γίνε λίγο καλύτερη...