Σάββατο 26 Ιανουαρίου 2008

Η αυτοκτονία μου

Φορώντας ένα γκρι φόρεμα
Θα πλησιάσω στον γκρεμό
Θα κοιτάξω το κύμα να σκάει
και μετά θα προσπαθήσω να φτάσω κάτω
θα σκύψω στο χώμα
ακουμπώντας το θα αρχίσω την κατάβαση
τα γυμνά μου χέρια θα γεμίσουν χώμα
τα γόνατά μου θα στηρίζουν το σώμα
το πρόσωπό μου θα αγγίζει τα αγριόχορτα
και θα κατεβαίνω
θα φτάσω μέχρι την μέση του γκρεμού
και εκεί θα κοιτάξω τον ουρανό
θα με τυφλώσει για λίγο το φως
θα νιώσω τον αέρα να παγώνει τον ιδρώτα μου
θα πάω να δακρύσω
θα μου φωνάξω δυνατά πόσο δειλή είμαι
και θα κάνω ένα σάλτο προς τα πίσω
τα δευτερόλεπτα θα περάσουν γρήγορα
θα προλάβω να πω μόνο ένα γεια σου
δεν πεθαίνω για σένα
μα είναι παρήγορο
που δεν θα λέω άλλα γεια στο κενό

5 σχόλια:

the BluElephant είπε...

θα σου περάσει...

Μενεξεδιά είπε...

εικονικό είναι, όχι οτι θα πεθάνω κιόλας. σωστα;

Selini Σελήνη είπε...

ει!
ει...
ει φρεντ!
μη με φρικάρεις με τα μακάβρια...
δε θα λες τίποτα στο κενό.
χτύπα κανα τηλέφωνο!
υπάρχουν άνθρωποι εδώ για σένα, στο ρεαλ λαιφ!
άντε! κ ετοιμάσου για αύριο ε... τα κείμενα!
φιλιάααααα

Μενεξεδιά είπε...

δες τι ώρα αφήνω σχόλιο και μαλιστα δεν πάω ακόμα για ύπνο. Είπα να μπω μέσα στην μιζέρια μου να χαζέψω σε chat και πέτυχα τρομακτικά ενδιαφέροντα άνθρωπο.
Τα κείμενα είναι έτοιμα, νόμιζα οτι στα είχα ήδη στείλει...
Δεν αυτοκτονώ! Σκέφτομαι εσένα να νοικοκυρεύεις μετά και κάτι παθαίνω :Ρ

Α και καλημέρα!
Χτύπα το πρωι(μεσημέρι) τηλέφωνο αλλιώς δεν ξυπνάω :)

Touristria είπε...

Let it be...!