Άκου εκεί οι εγγραφές μου είναι κατευθυνόμενες... είναι δηλαδή προτιμότερες οι γενικολογίες και οι άστοχες εγγραφές; Πάντα υπάρχει ένας στόχος, αν όχι να γράφεις κάτι και να σκέφτεσαι συγκεκριμένο άτομο, να θες να εκτονώσεις μια σκέψη. Άραγε σε πόσο πρόσφατες εγγραφές φαίνεται αυτό;
Και δηλαδή τώρα που θα διαβάζεις και το εδώ, δεν θα μπορώ να γράφω για άλλους; Αμ δε! Θα γράφω για ότι πιπιλάει το μυαλό μου, για τα νεύρα μου (πάλι νεύρα έχω πρωί πρωί), για τα κολλήματά μου, τους φόβους μου (και είναι και πολλοί), τις στεναχώριες μου. Και θα σκέφτομαι πάντα πως με διαβάζει η Αφροδιτούλα, η Χριστιάνα και κανένας ξέμπαρκος. Ε μεταξύ μας ξέμπαρκος είσαι.
Και να σκεφτείς ότι όσο ερχόμουν δουλειά χαμογελούσα. Σκεφτόμουν τον Πασχάλη που θέλει διακαώς να ερωτευτεί και το έχει ρίξει στην μελαγχολία και μένα που το απέφευγα και πια συνήθως έχω πολύ καλή διάθεση. Πάω και στοίχημα η μικρή γι’ αυτό δεν μου επιβάλλει ακόμα εμπάργκο. Ή εκείνον ή εμάς. Και αν κάποια στιγμή γίνει και αυτό; Δικαιολογία να συνέλθω. Η λογική λέει πως όσο δίκιο είχε για όλους τους προηγούμενους θα έχει και για τους επόμενους.
Όπως καταλαβαίνουμε όλοι γράφω καμιά βλακεία μπας και ξεπεραστεί χαλαρά το πρώτο σάστισμα. Αν είναι να γίνει τακτικός πελάτης να σε κάνουμε και μέλος, επίτιμο. Σκέφτομαι ότι αυτό ακριβώς είχε αυτό το blog, κανένα κρυφό μήνυμα, όλα φάτσα φόρα. Με πονάς, σε σκέφτομαι, μου λείπεις, όλα στην λαδόκολλα. Φρέσκες σκέψεις κατευθείαν σερβιρισμένες. Γαμώ τα blog μας. Με βλέπω να ξαναγυρνάω στο παλιό καλό ημερολόγιο. Μόνο που το βαριέμαι γιατί ποτέ δεν το ξαναδιαβάζω, ενώ εδώ όλο και κάποια αφορμή μου δίνεται.
Παιδί είμαι... πολύ παιδί. Ή μάλλον έχω την ανάγκη να ξαναγίνω και μου βγαίνει έτσι. Αλήθεια Αφροδιτούλα πόσο καιρό έχω να το παίξω σε σένα μεγάλη αδελφή; Να με ρωτήσεις κάτι ως πιο έμπειρη, να σε προειδοποιήσω για κάτι; Αναρωτιέμαι αν μου έλειψε.
Χτες μου είπε ότι μάλλον πήγα απότομα στο 2 και κόλλησα εκεί. Μάλλον δίκιο έχει. Γιατί όμως έμεινα εκεί; Μήπως τελικά μόνο μέχρι εκεί φτάνω και απλά το πέτυχα στα γρήγορα; Μήπως είναι ανάπαυλα πριν από ακόμα μια απότομη ανέλιξη; Φυσικά και υπάρχουν κρυμμένες γνώσεις για την ζωή. Αυτές είναι άλλωστε που μετράνε. Μερικές φορές με ξαφνιάζω όταν τις αποκαλύπτω ή τις εφαρμόζω.
Και ξέρω και ακριβώς τι με πήγε πίσω... η ζυγαριά στο συγκεκριμένο κλίνει προς το «λάθος» γιατί δεν μου απέφερε και πολύ ευχάριστα πράγματα. Αλλά όπως μου ξανάπαν δεν σήκωνα και πολλές κουβέντες. Ήμουν focused και στήριζα την επιλογή μου χωρίς να στηρίζει εμένα κανείς.
Γαμώ τις αυτοαναλύσεις μου πρωί πρωί. Ας ελπίσουμε μέχρι να το δει να έχω ανεβάσει καμιά ντουζίνα ακόμα για να θαφτεί αυτό.
Λέξεις κλειδί: Μενεξεδιά + metaxa
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
3 σχόλια:
προτιμώ να τα πούμε απο κοντά....
έτσι θα αφήσω μόνο μια ταπεινή καλημέρα! ;)
άσε και αυτά που μου είπες για αρχή στο τηλ με προβλημάτισαν αρκετά. γιατί ανησυχείς τόσο για μένα; πάντα δεν την βγάζω καθαρη;
χμμμ... αν θες σε αφήνω στην ηρεμία σου, απλά νοιάζομαι, είσαι φίλη μου ε, κ τώρα γινόμαστε κ σόι σιγά σιγά...σου αρκούν αυτά? επίσης δε διαφωνω ότι τη βγάζεις καθαρή, απλά θες μια ώθηση συνηθώς.... εγώ πάλι είμαι πολύ χειρότερη και χρειάζομαι αρκετά χρόνια και πολλεεεεες ωθήσεις... οπότε χαίρομαι που σε προβλημάτησα! τιμή μου! :)
Δημοσίευση σχολίου