Μου λείπεις. Ξέρω πως παλεύω μέρες να μην το πω, να το βγάλω από την σκέψη μου. Περνάνε τόσα από το μυαλό μου.Έχω ένα καλό σενάριο. Ότι γνώρισες κάποια και ξεκόλλησες. Ότι τώρα πια σκέφτεσαι εκείνη και όχι εμένα. Απ’ την μια εγωίστρια που πιστεύω πως πριν σκεφτόσουν εμένα, απ’ την άλλη αλτρουίστρια που θέλω να βρεις έναν άνθρωπο εκεί κοντά σου. Το να έχεις πάθει κάτι σχεδόν το αποκλείω. Αν δεν εμφανιστείς πουθενά ούτε σήμερα μπορεί να αρχίσω να το σκέφτομαι. Αν και πιστεύω ότι και γκομενοδουλειά να έτρεχε, πάλι θα εξαφανιζόσουν. Και σκέφτομαι πως δεν θέλω να σε ταράξω. Να στείλω ένα μήνυμα και να ανακατέψω την σκέψη σου. Μπορεί να άρχισες να συνηθίζεις την μη επικοινωνία μας. Μπορεί και να ‘ναι αυτό που θέλεις και απλά το κάνεις πράξη χωρίς να το ανακοινώσεις.
Σα να σου γράφω γράμμα είναι. Δεν ξεφεύγει τελικά ο άνθρωπος από τις συνήθειές του... Αν δεν υπήρχαν και τα blogs θα έκανα πλούσια ή τα ΕΛΤΑ ή τις χαρτοβιομηχανίες. Όπως και να έχει ελπίζω να είσαι καλά εσύ και οι γύρω σου κι από εκεί και πέρα ας έχει συμβεί οτιδήποτε.
Ξέρεις αυτό είναι από εκείνα τα ποστ που θα προτιμούσα να μην δεις. Μπορείς να κάνεις πως δεν το είδες;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου