Αδύναμη να κοροϊδέψεις τον ίδιο σου τον εαυτόΠοθείς λιγότερο πόνο, ποθείς το αύριο
Σιγοτρέμει το βλέμμα από τα δέκατα που μένουν
Ασθενική η φύση σου ακόμα μια φορά
Αναρωτιούνται όλοι γιατί δεν ζητάς ξανά το χτες
Μα έμαθες από μικρή να το ξεχνάς
Όσα περνούν στην ιστορία αφήνουν μπρος χώρο
Για όσα νέα θα έρθουν να σ’ αλλάξουν
Καιρός να δεχτείς όσα ήρθαν ώστε να διαγραφούν
Αόρατο μελάνι οι περασμένες σκέψεις
Μένουν για λίγο στην καρδιά και το μυαλό σου
Και μετά σβήνουν για να γραφτούν νέες
Έτσι και τώρα φυσάς την σελίδα να στεγνώσει
Τραβάς στα όρια της την αντοχή σου
Αποκαλύπτοντας την ασχήμια του μπλε στο άσπρο
Τα πέντε χειρότερα πράγματα που έχεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου