Αναρωτιέμαι μερικές φορές αν με σκέφτεσαι καθόλου. Έχουν αλλάξει τα πράγματα. Το νιώθεις; Ελάφρυνε το κλίμα, χαλάρωσαν τα πράγματα και δεν είμαι σίγουρη αν είναι καλύτερα. Έχουν μπει και διάφοροι άλλοι στο τοπίο και μας κάνουν και ξεχνιόμαστε. Ίσως θα έπρεπε να τους αφήσουμε να εισχωρήσουν από πολύ νωρίτερα. Να γλιτώσουμε λίγη από την ένταση και αφοσίωση. Να είναι μικρότερη αυτή η γλυκιά ταλαιπωρία που περάσαμε (ή περνάμε;).
Και η αλήθεια είναι πως σήμερα σαν να έχω βρει τον εαυτό μου. Σπίρτο αναμμένο, απαντάω σε όλους και σε όλα. Δεν αφήνω τίποτα να πέσει κάτω και έχω μια ταχύτητα και μια ένταση που είχα καιρό να νιώσω. Με βοηθάει αυτό να ξεπεράσω και τις δουλειές της μέρας. Στο γραφείο πήζω κυριολεκτικά και πρέπει να βγάλω την δουλειά χωρίς να κάτσω παραπάνω. Μετά έχω ένα σωρό ετοιμασίες για το βράδυ που φυσιολογικός άνθρωπος δεν θα προλάβαινε, κι όμως σκέφτομαι πως θα γίνουν με σωστό προγραμματισμό. Τηλέφωνα σκάνε να μου βάλουν λίγα ακόμα εμπόδια κι όμως εγώ νιώθω έτοιμη να λύσω τα πάντα.
Μου αρέσει ο ήλιος που λάμπει έξω. Με κάνει να τον χαζεύω στα μικρά μου διαλλείματα. Αν δεν είχα τόσα μετά θα πήγαινα για ένα τσιπουράκι στο θησείο. Μέχρι και τηλέφωνο μπορεί να σε έπαιρνα τέτοια μέρα! Χαζεύω απέναντι τον Φιλοπάππου και σκέφτομαι πως δεν έχω πάει ποτέ εκεί βράδυ με ένα μπουκάλι κρασί. Σχέδια, διηγήσεις από φίλους αλλά εγώ ποτέ δεν πάτησα πόδι στην πνύκα. Πλάκα θα είχε να περπατάω εκεί πάνω και να φιλοσοφώ δυνατά και να γελάμε με τις χαζομάρες που θα λέω.
Με γοητεύει πολύ τελικά το κέντρο. Δεν νομίζω πως θα θελα να ζήσω αλλού, τουλάχιστον για αρκετά χρόνια ακόμα. Και μετά όταν πια θα έχω μεγαλώσει, θα έχω ίσως οικογένεια, μια μονοκατοικία στον Υμηττό. Ο Άγγελος θα έχει πιάσει την καλή, θα μετακομίσουν με την Σάσα και τα παιδιά προς την Ηλιούπολη και θα μου πουλήσουν το σπίτι χαχαχαχα. Μωρέ μια χαρά μέρα είναι σήμερα. Πολύ μου αρέσει που χαμογελάω, που σε σκέφτομαι, που χαζεύω, που ξαναγυρνάω στην δουλειά. Τα ούζα απόψε στην υγειά σου!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου