Η μονάδα

Αναρωτιέμαι αν διάλεξα τον σωστό τρόπο να κερδίσω την αυτοδύναμή μου. Απομονωμένη από επαφή, μόνη κατ’ επιλογήν, να δοκιμάζω τον εαυτό μου με υποψίες φλερτ, σεξουαλικών φαντασιώσεων και συντροφικότητας. Σαν τον άνθρωπο που ενώ δεν φοβάται να κολυμπήσει, βρέχει μόνο τα πόδια του γιατί έχει ακόμα γύψο στο χέρι. Και ακόμα αναρρώνω από την πλήρη εξαθλίωσή μου. Για 2 χρόνια κοιμισμένη, παρασυρμένη σε ένα λήθαργο ενάντια στην φύση μου. Και είναι αλήθεια πως άγγιξα τα άκρα. Πριν απουσία σταθερότητα, εναλλαγή συντρόφων με ταχύτητα πρωτόγνωρή, παιχνίδι με πολλούς, αναμνήσεις ανάμικτες και συναισθηματική αλητεία. Μετά προσήλωση στον εμπνευστή την ανιαρής ζωής, αποκοπή από τις παρέες που θα τον μείωναν στα μάτια, απουσία στιγμών, όλα στο βωμό του «ανήκω». Και μαζί με την επανάσταση της φύσης εναντιώθηκε και το μυαλό. Αρνήθηκε να επιστρέψει πίσω στην αλητεία, αλλά δεν δέχτηκε και να οδηγηθεί στην ωριμότητα που αρχίζει πια να επιβάλλει και η ηλικία. Παίζεις; Πειραματίζεσαι; Ποιον θες; Λάθος ερωτήσεις. Όφειλες πάντα να κερδηθείς από κάποιον άξιο, κάποιον που να αντέχει στην πορεία της ζωής σου να σου δίνει ότι του δίνεις. Πολύμορφος και ευέλικτος, σταθερός όσο και ασταθής. Τον κουράζεις; Και εκείνος το ίδιο. Και εκεί κάνεις υποχώρηση. Δίνεις χώρο να φανεί πόσο κοντά είναι στην ψυχή σου. Ζεις, εξελίσσεσαι, εισπνέεις νέες εικόνες και αφήνεις τον κύκλο της ζωής να σας ξαναφέρει κοντά. Μικρή μου τον αγαπάς, αλλά δεν τον αγαπάς γιατί τον έχεις συνέχεια δίπλα σου. Σε γεμίζει ο τρόπος που επιπλέει στην σκέψη σου. Τα μικρά ξαφνιάσματα, οι μικροί εκνευρισμοί, οι αποστάσεις. Όλα συνθέτουν τον χώρο που σου δίνει για να υπάρχεις σαν μονάδα. Το έχεις καταλάβει πως πάντα θα είσαι μονάδα; Θα βρεις συνοδοιπόρο αλλά θα είναι και αυτός μονάδα. Θα προσπαθείς μια ζωή να κάνεις δυο μονάδες να περπατούν χεράκι χεράκι και ακόμα και αν μπουν στην μέση τετριμμένα πάλι μονάδα θα είστε. Σα να διστάζεις λιγότερο μου φαίνεται. Κατάλαβες την έννοια της απόστασης πια; Πλησιάζεις στο να γίνει μονάδα. Όταν το πετύχεις θα είσαι έτοιμη για τον καθένα. Μακάρι να ‘ταν αυτός.