Τα όνειρά μου πρωινιάτικα!

Λοιπόν τα γράφω τώρα που τα έχω έστω λίγο φρέσκα. Ξέρω πως είπα χτες για τις 3 μέρες αλλά εννοούσα στο σπίτι, στην δουλειά δεν το γλιτώνω. Είδα το πιο περίεργο όνειρο που έχω δει εδώ και καιρό. Τόσο περίεργο που ξύπνησα από μόνη μου μισή ώρα πριν το ξυπνητήρι, 6 και 59 ακριβώς!

Χτυπάει λέει το τηλέφωνο εκεί που κοιμάμαι και είναι στην άλλη γραμμή ένας άντρας και αρχίζει να μου μιλάει σαν να με ξέρει σχετικά καλά. Μου κάνει σκηνή για κάτι που είδε να έχω γράψει (εκείνη την στιγμή το είπε αλλά τώρα δεν το θυμάμαι) και να μου μιλάει με πολύ παθιάρικο τρόπο κάνοντας μου παράπονα. Εγώ μίλαω ελάχιστα, έχω μια υποψία ποιος μπορούσε να είναι αλλά δεν είμαι και εντελώς σίγουρη και περίμενω να πει κάτι εκείνος για να προδώσει την ταυτότητά του. Και εκεί που περίμενα εναγωνίως την επόμενη του φράση για να καταλάβω ποιος είναι ξύπνησα νευριασμένη και ταραγμένη. Νευριασμένη γιατί δεν έλυσα το μυστήριο, ταραγμένη γιατί ήταν too real!!!

Και ξέρετε που πάει το μυαλό μου και ας μην μπορώ να το εξηγήσω το όνειρο... Στην ατάκα της Χριστιανούλας μας το Σάββατο για αυτόν που πιστευει πως με εξιτάρει. Δεν μπορώ να τον πω και με το όνομά του πανάθεμά τον! Βρε λες τελικά να γουστάρω κατάσταση και να μην το έχω πάρει καν χαμπάρι; Η ταραχή όμως και το ξύπνημα δεν μαρτυράνε κάτι τέτοιο. Ίσα ίσα που σαν να αγχώθηκα. Και επίσης αν ήταν αυτός, που δεν είμαι σίγουρη, γιατί μου πήρε μια μέρα για να τον θυμηθεί το υποσυνείδητό μου; Δεν βγαίνει στα μαθηματικά!

Και αν ήταν άλλος, ποιος ήταν; Όχι δεν ήταν αυτός που όλοι φανταζόμαστε, εκείνη την φωνή την αναγνωρίζω από μακριά. Έχω σκάσει από το πρωί... Εγώ που δεν θυμάμαι τα όνειρά μου να δω κάτι τέτοιο. Χαρτορίχτρες, καφετζούδες και λοιπές Κασσάνδρες Υμηττού και περιχώρων ενωθείτε να βοηθήσετε!

Α και καλήμερα σας!